Piotr Szcześniak (Bygg Architecture)

„PiK-NiK” to fuzja dwóch elementów, które charakteryzują Warszawę: zieleni z piknikowo-festiwalową atmosferą oraz wielkomiejskością i kulturą – tą wysoką oraz tą tworzoną oddolnie, alternatywną, spontaniczną.

Czyni to dzięki naniesieniu na plac wielu przenikających się warstw i elementów. Zewnętrzne obszary placu to strefa komunikacyjna: pieszo-rowerowa. Bliżej środka placu znajduje się miejska łąka, czyli pierścień zielonych i kwiecistych tarasów z siedziskami (plac charakteryzuje się ponad 3-metrową różnicą wysokości). Pierścień ten od strony PKiN (zachodniej) jest trybuną do oglądania sceny, jaką jest centralna wielofunkcyjna płyta placu. Od strony wschodniej jest to trybuna dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej i ul. Marszałkowskiej.
Wymiary centralnego placu (70 x 100 m) umożliwiają odbywanie się dużych imprez masowych, ale również są przyjazne, nieprzytłaczające. Kameralność tego miejsca podkreślona jest również przez podwójny szpaler drzew na pierścieniu tarasów.

Płyta placu wyposażona jest w elementy wodne – fontanny, które na przykład w upalne dni mogą się zmienić w wielki akwen wypełniający cały plac, zimą w lodowisko, a podczas imprez całkowicie zniknąć.
Nowoczesne oświetlenie LED umożliwia różne scenariusze. Płyta placu jest oświetlona odgórnie, a pierścień tarasów oddolnie, poniżej koron drzew.