Aleksandra Bartczak, Paweł Paciorek

Plac Sztuki Nowej pełniłby funkcje otwartej przestrzeni, która mogłaby przeobrażać się w ramach potrzeb artystów, czyli każdego z nas, w taki sposób, aby pomóc nam je realizować.

Funkcje elementów przestrzeni nie byłyby ściśle określone, ale stanowiły płótno, w ramach którego ludzie mogą podejmować różne aktywności.

Projekt jest próbą stworzenia takiego wnętrza w mieście, w którym każdy czułby się artystą i mógł znaleźć swój „kawałek podłogi”.

Istotnym dla mnie było pozostawienie jak największej plastyczności miejsca, dlatego jedynymi elementami przestrzeni są niewielkie różnice wysokości terenu (70-30 cm) i oświetlenie unoszące się nad placem. Podłoga jest, ze względu na kolor, główną dominantą przestrzeni. Ma ujednolicać plac, określając jego format i formę. Żółty kolor wytwarza bajkową atmosferę i nadaje mu humorystyczny wydźwięk.

Drugim aspektem jest oświetlenie, zamknięte w lewitujących przeskalowanych kulach unoszących się nad placem. Świetlistość placu uczyni go przyjaznym o każdej porze dnia i odróżni od innych przestrzeni miasta.

Chciałabym, żeby Miejsce to odróżniło się od obecnie znanych nam przestrzeni i nie było kolejnym placem z fontanną, tylko placem z Ludźmi, placem Ludzi, placem dla Ludzi.